Hoihoi lieve volgers,

Wat een tijd geleden dat ik voor het laatst een verhaal heb geschreven...!

Dit komt omdat we maandag, dinsdag en woensdag bij gastgezinnen in townships hebben geslapen en hier hebben ze natuurlijk geen WiFi. Alle studenten en docenten waren verdeeld onder huizen in dezelfde straat. Wij (6 meiden) bofte dat we mochten verblijven in een bed and breakfast. We werden hartelijk ontvangen door de lieve mama’s en zijn meteen in gesprek geraakt. Zij vertelden over heftige gebeurtenissen, maar ook over de typisch Zuid-Afrikaanse cultuur. Onze mama vertelde dat ze vroeger in een soort ziekenhuis heeft gewerkt om mensen voorlichting te geven over voorbehoedsmiddelen en aids. Ze heeft bij de voordeur aan de muur dan ook altijd condooms hangen zodat iedereen de mogelijkheid heeft om veilig seks te hebben. Daarna gaven de kleindochters een zang-en dansoptreden voor ons. Om 20u hadden we een meeting met de rest van de studenten dus er werd ons verteld dat we om 18u konden eten. Uiteindelijk zaten we pas om 20:10u aan tafel en waren we te laat. Je kunt dus qua tijd niet op ze vertrouwen, maar wij kunnen er gelukkig hard om lachen en zij zelf ook. Vanwege de droogte is er een watertekort hier. Per gezin hebben ze 78 liter water per dag en met 1 keer de wc doorspoelen gaat er al zo’n 8 liter weg. Drie van ons kunnen dus douchen ‘s avonds en de rest niet. Er is dan dus ook geen water meer om te koken, wassen, tanden te poetsen of om de wc door te trekken. Dit was voor ons een hele ervaring en iets waar je wel over na denkt thuis maar nu pas echt zelf meemaakt. Verder hebben we alle dagen echt super lekker gegeten en er is goed voor ons gezorgd!

Afgelopen zaterdag hebben we de Tafelberg beklommen. Dit was echt heel zwaar, maar dit moet je gedaan hebben als je in Kaapstad bent geweest. Helaas was het mistig dus we hadden niet zo’n mooi uitzicht. Komende zondag beklimmen we nog Lionshead en dan gaan we voor poging twee voor een prachtig uitzicht.
Zondag zijn we naar Robben Eiland geweest. Hier heeft Nelson Mandela heel lang vast gezeten. We hebben een rondleiding gehad over het eiland van een ex-gevangene en vriend van Mandela. We hebben aandachtig geluisterd naar de bizarre verhalen. In de middag zijn we nog naar Waterfront geweest. Dit is een haven met een groot winkelcentrum, souvenier winkeltjes, veel muziek en gezelligheid.

Maandag zijn we van start gegaan met de projecten Life Zone Soccer en Keep Them Safe. Deze week ben ik dus, samen met nog 4 andere studenten, de leider van de projecten. Van 9-12u geven we sport-en spelactiviteiten en zijn we bezig met train the trainer. Daarna van 13:30-16u zijn we de tennisbanen gaan slopen om ons bouwproject op te starten. Dit is echt loodzwaar. Het is hier 32 graden en de uv straling is absurd hoog. We doen dus niks als zonnebrand smeren, veel water drinken en sjouwen met oud asfalt. Het project gaat verder heel goed. Ook hier zijn de coaches enthousiast en ons heel erg dankbaar.

Veel mensen hier zijn ervan overtuigd dat het in Nederland heel veel beter is. Wij zouden alles kunnen kopen wat we maar wilde en zijn welvarend. Deels klopt het want we zijn beter ontwikkeld en verdienen gemiddeld meer, maar (sorry ik moet het toch even zeggen) wat kunnen wij veel leren van deze mensen! De hele dag lopen er familie, vrienden en buren in en uit. Ze helpen elkaar overal mee, zijn bijna nooit gestresst en stralen enorm veel saamhorigheid uit. Ergens heb ik helemaal geen zin om terug te gaan naar Nederland, omdat daar bijna iedereen gestresst is, alles snel moet en iedereen als eenling door het leven gaat. Ik kan nu meer relaxen dan thuis.

Woensdag hebben we na onze projectdag nog een rondleiding gekregen van een local door de township Langa. We hebben mogen kijken in de krotjes en hebben kamers gezien waar drie families (11 mensen) slapen. In deze kamers stonden maar drie bedden. Een van de mannen die in deze kamer woonde was blij dat we er waren en dat we foto’s maakten, omdat we het echte beeld van hen dan kunnen laten zien thuis. Ik kan over alles wat ik gisteren heb gezien een heel boek schrijven, maar dat ga ik niet doen. Het was heel indrukwekkend en het heeft erg veel met me gedaan.

Leuk dat jullie me nog steeds volgen en bedankt voor de leuke reacties! Over een week is het avontuur helaas alweer voorbij...

Tot snel!

Liefs, Maaike