Wat een indrukwekkende dag gister!

Gisterenochtend zijn we vertrokken uit ons hostel naar de Jan van Riebeeck school waar we tot vrijdag overnachten. Hier hebben we onze koffers gedropt en zijn toen in busjes naar het hoofdkantoor van Amy Foundation gebracht. We zijn hier achter het verhaal van de stichting gekomen. Dit is een bijzonder verhaal.

Amy was een meisje uit Amerika die ook voor ontwikkelingshulp in Zuid-Afrika was. Zij is in deze township doodgestoken door vier mannen. De ouders van Amy hebben de daders vergeven na hun gevangenisstraf en hebben toen de foundation opgericht. Twee van de vier daders zijn nu vrijwilliger bij deze stichting en hebben hele erge spijt van wat ze hebben gedaan. Zij gaan nu, samen met de ouders van Amy, ervoor zorgen dat alle kinderen in een township na school, in de weekenden en tijdens vakanties kunnen sporten op de verschillende locaties. Deze locaties zijn super goed beveiligd om ervoor te zorgen dat de kinderen veilig zijn. Hun doel is dus om de kinderen van de straat te houden zodat zij minder snel in dit soort bendes terecht komen. Wij geven deze week de sportactiviteiten op die locaties. We zijn meegenomen naar de gedenksteen van Amy (zie foto). Hier is zij, precies op die plek, vermoord. Kippenvel krijg je dus wel even...

Na dit interessante verhaal rijd je ook nog door verschillende townships waar de scheiding tussen armoede en rijkdom alleen maar een hoog hek is. Wat me wel meteen opvalt is de ‘Ubuntu’. Dit betekend dat de saamhorigheid heel hoog is en dat iedereen respect heeft voor elkaar. Wij klagen over onze luxe dingen, zoals een digitaal schoolbord die niet doet wat je wil. We weten nog niet eens wat voor functies er überhaupt allemaal opzitten. De mensen hier hebben veel minder en hoor je ook bijna nooit klagen.

De velden waarop wij lesgeven liggen vol met glas en overal ligt afval. Heel veel afval wordt gewoon verbrand door de bewoners, omdat er anders te veel komt te liggen. Ook nu wordt het sportveld gescheiden met de krotten door een hek. Alle scholen worden flink bewaakt door hekken en beveiligers.

Zuid-Afrika heeft nu al heel veel indruk op me gemaakt. Het is qua natuur echt prachtig, maar het heeft helaas ook een andere kant. Ik ben in ieder geval dankbaar dat ik ook deze kant mag zien.

Tot de volgende blog!

Maaike